Opkrikkertje

Er gerst* ons in Waartou enkel
nog ‘n getikt moment te vinden,
om spraakwater op te krikken,
onze #AirCrafts op te laden, 
d’hoge gisting op te winden,
een schol aan de haak te slaan.

We troffen er geen graten in 
onze pijlen hoog en laag te richten
– de zon in onze kraag vangend –
hier even ‘t roer af te staan,
‘t anker uit te tossen,
tussen Er en Elkaar, 
Ergens en Elders.

We slikken om aan wal te raken,
voet bij ‘t #ProefStuk te houden,
en eigenaarden* ons weldra veder* 
bij d’oude torens, ‘t vakwerkhuis, 
‘n groene weide of op ‘t Brennegras
met ‘n mond vol verze vruchten* 
om vingers en hiele af te likken:
voortaan niet onbemind
bruisend vakantiewit.

 

Tekst en stempel: eerder verschenen in Blauwblad No. 03, juni 2021 (p.41)


TAGS