#HicestPanis

Onder ’t gesternte van een interim-regering en Covid-19, tekenden wij een blauwe hemel die zich uitstrekt tot wel 24 meter hoog met daaronder een afgesloten lusthof dat oprijst uit wortelsporen en zwarte aarde: 'De Tuin van Gistern* en Morgen'. Dit project of 'voedzaam scheppingsverhaal' was te beleven in de Sint-Martinuskerk van Aalst van januari tot december 2021.

Deze ommegang begint rechtsonder wortelsporen, bloedvaten, ladderbenen en een kruin of de sneeuwkuif van een duif welgenaamd Hermes Winterboom – nabij haar donkerblauw ‘maanoog’ onder de nok van ’t winters gewelf.

Traag maar gestaag knopen we dit jaar achter en tussen de twee benen van één kreupelhouten sukkelaarskruk ook een staart aan het Blauwhausverhaal dat reeds meer dan één lente kent...

Centerpiece in de besloten Tuin van Gistern* en Morgen, uit handen gegeven door Hiëronymus Du Quesnoy de Oude; beter bekend als ontwerper van die kleine ster aan ’t Belgisch firmament, ‘t notoir icoon dat wereldberoemd is: Manneke Pis.

Dit seizoen begint met een verdwaald Tempelboomblad, aangewaaid uit vreemde oorden, alsof de herfst reeds is begonnen; en met de veerkrachtige duif van Hoop: Polly Zomerbubbel. In haar krappe* zeepbel, een schitterend voorteken aan de wand, zien we de wereld dubbel. Zal de atmosfeer erin besloten, spetterend imploderen met een plof of knal?

Aldus eindigt dit verhaal niet met krulstaart en een lange snuit, maar in een lus.