Blauwe Wolk

Misschien wordt men broodschrijver door zich 'kapot te kijken'?

Toen we op zondag 4 juli een tweede keer dwars door het venster aan de Kleine Markt stapten om een kromme-weg* huiswaarts te nemen, zorgde De Cleyne van Waartours nog voor een onverwachte verleiding.

Wie twee wielen kietelt lek ne leek ne killen tekkel likt, enkel ‘t eiwit in twee kelken kwellen wil.

Waarr wacht je nog op? Kijk rrond, niet omhoog of naar je tenen, schudt 't donkerrhout nu maar uit je veren, schrijf 't verzilverd blauw bij 't vakantiewit en je zal zien: 't spoorr loopt ni dood - 't tij zal wel keren.

We kunnen de gastvrijheid van deze kunstenares hier nog lang bejubelen maar wat ziet Blauwe Wolk in haar peintura?

Tickle, tickle, little plant Feel enlightened by this hand. Let my fingers cross thy land, Help them find the magic wand.

We verrijkten onze #Woordenschat met zijn naturalistische taalkunst en likken nog steeds onze vingers af bij werkwoorden als monkelplooien, spartelpoten, geksche(e)ren of staro(o)gen,...

De etymologische snavel* van het Blauwhaus heeft weinig gemeen met de Blauwhuisstraat en hoeve in Waartou (die haar naam te danken heeft aan haar leien bedaking). De naam 'Blauwhaus' verwijst naar...

Via de spookgang van blinde muren en garageboxen in de Blauwhuisstraat begeven we ons in de richting van de erfgoedwaardige Blauwhuishoeve waar zich lang geleden de eerste graaf van Waartou vestigde.

De kleur vakantiewit helpt om onze geest binnenstebuiten te laten glijden en dus hielp het-staren-in-de-leegte-van-het-vakantiewit ook Blauwe Wolk om zich zo bont als een cirkel* te concentreren. Om zijn pijlen zowel hoog als laag te richten; het momentum te overstijgen.