Hielden we ons in dit vijfde Blauwblad No. 4 al niet te lang vast aan het Hiernumaalsanker en wordt het geen hoogtij* om onze blauwe schuit weg te roeren* van Waartou en ‘t Barre Waasland?

Welke impressies veronzint* een Blauwe Wolk zoal in Parijs? We verslijten hier immers massaal onze schoenen. Het contrast tussen schoon en platvloers gaat er letterlijk ons hoofd te boven. We kijken liefst op naar de statige gebouwen maar moeten de plassen, obstakels en valkuilen voortdurend ontwijken dus staren we vooral naar onze tenen. Het is druk, heel druk en het leeuwendeel van de mensen scheert schijnbaar de toppen vanonder hun schenen*.

Ik zit op een terras met uitzicht op de hoofdingang van Gare du Nord. Mensen met kinderen hollen uit de claxonnerende taxi’s: het stationsgebouw in. Ik hoor Engels, Nederlands, en talen die ik niet begrijp. Je me prends une bière pression ‘medium’: 8,80 €. Dat klinkt luxueus maar het zicht op de neoclassicistische gevel wordt me grotendeels ontnomen door gele parasols met het opschrift ‘Pelforth’. Rolvaliezen, motoren en de opgefokte obers geven de toorn* aan.

Afbeelding: #ProefStuk van het textiel dat werd gebruikt door het #Dreamteam van Christo & Jeanne Claude (zaliger) bij het inpakken van de Arc de Triomphe in Parijs (2021).

Tekst en foto: eerder verschenen in Blauwblad No. 04, nov. 2021 (p. 16).