Hiernumaalsanker

Elk jaar stuurt Blauwhaus de versste kerskaart* naar hun vrienden, partners en contacten. Dit jaar werd ze geschreven door een broodschrijver die zijn vrijvogels met ankers aan banden liet leggen door een spreekwoordelijke taalschat uit 1946: een vos die kraait als een ezel die krabt aan zijn fladderstaart, en die om den brode allerlei duiven verkoopt.

Waarr wacht je nog op? Kijk rrond, niet omhoog of naar je tenen, schudt 't donkerrhout nu maar uit je veren, schrijf 't verzilverd blauw bij 't vakantiewit en je zal zien: 't spoorr loopt ni dood - 't tij zal wel keren.

Centerpiece in de besloten Tuin van Gistern* en Morgen, uit handen gegeven door Hiëronymus Du Quesnoy de Oude; beter bekend als ontwerper van die kleine ster aan ’t Belgisch firmament, ‘t notoir icoon dat wereldberoemd is: Manneke Pis.