De etymologische snavel* van het Blauwhaus heeft weinig gemeen met de Blauwhuisstraat en hoeve in Waartou (die haar naam te danken heeft aan haar leien bedaking). De naam ‘Blauwhaus’ verwijst naar het kasteel Blauwendael in Waasmunster waar tijdens de lente van 2019 de Blauwhaus ‘kunstenaarsresidentie’ werd ingericht. Waar Blauwe Wolk ‘t startschot voor deze avonduren* gaf. 

De naam wijst ook naar het Bauhaus: de school die honderd jaar eerder onder leiding van Walter Gropius in Weimar met een knallend manifest ‘t levenslicht zag. Maar bovenal knipoogt ons Blauwhuis naar het Red House in Londen^[1] waar William Morris zich vanaf 1860 liet omringen door zijn vrienden (en vriendinnen) van de prerafaëlitische kring: een landelijk toevluchtsoord als voorbode van de latere reformatieve arts-and-craftsafweging*.

Niettemin openbaarde de etymologische snavel* nog een missing link tussen onze bakermat in het barre Waasland en het ondergronds moeras van Waartou. De eerste vermelding van Watou dateert van 1123 als ‘Wathewa’. Later ook ‘Watuwa’ (1207) en ‘Watuwe’ (1519). De etymologische snavel* van Waartou zou als oorspronkelijk toponiem verwijzen naar een ‘moerassige weide’. 

Ook de etymologische verklaring van ‘Land van Waas’ (9de eeuw) leidt ons misschien naar een ‘drassige grond’ (via het Germaanse wasu); of naar een oud Teutoons woord met de betekenis van ‘slijk’. Een derde mogelijkheid is het Middelnederlandse woord wastin(n)e, wat ‘woeste grond, woestenij’ betekent (vgl. EN: wasteland). Dat deed Blauwe Wolk opnieuw referenen^[2] aan het meesterwerk van T.S. Eliot The Waste Land (1922) dat affluit* met de mantra Shantih shantih shantih.

Tekst: eerder verschenen in Blauwblad No. 03, juni 2021 (p. 15)

Voetnootjes:
[1] Blauwe Wolk bezocht het Red House met Eva Vermandel en Alice McCabe in 2018. https://www.nationaltrust.org.uk
[2] Zie T.S. Eliot (1922): The Waste Land / Paul Claes: Het Barre Land (Amsterdam: De Bezige Bij, 2013).