De Pekvogel
Oskar ‘Voor’ de Pekvogel had weer malchance. Vorige week kreeg hij nog te krampen* met licht ontvlambare dampen, tot plots bleek dat de nood hoger was dan de hoogste tak.
Hij keerde zijn staart naar het ruggensteuntje, bezong wat onder zijn lenden verscheen met een olijk kreuntje en spuwde alles weer uit op het onbeschreven blad van een laaghangende tak.
Oskar had zich tegoed gedaan aan ons Leesvoer en at zijn buik bol* aan de sappige verze* vruchtenconfituur op ons hemels krokant korstje brood. Eens je de smaak te pakken hebt, is het best verslavend spul. Gelukkig zijn onze porties niet te royaal en dat kunnen de Zegswijzen Waan en Onmin wellicht beamen:
Wie den Dikke[1] niet weert, ‘t fijne niet eert!
Tekst en illustratie: eerder verschenen in Blauwblad No. 01, feb. 2021 (p. 27).
Voetnootje:
[1] (den) Dikke Van Dale (woordenboek).
TAGS
Tuinhuis van de Dichter
Het volstaat om langs de voordeur het vakantiewit te betreden, 12 tot 13 passen rechtdoor te gaan en met de achterdeur het portaal weer af te sluiten. Zo stranden we bij het Tuinhuis van de Dichter. De kust is veilig: de valse reiger Narcissus valt nergens te bespeuren.
Intentieverklaring
Wat wil het Blauwhaus met hun betaalde vriendschappen of aflaten en Blauwblad nu eigenlijk bereiken? Waartou zal dit alles leiden? Deze pertinente vraag brandt op Ssssst haar zilte lippen.
Luchtschepen voor de Plaatselijke Bewolking
Een van de voornaamste drijfveren voor de geplande POTLUCK happening was het organiseren van een tweede (gezellige) 'Sole Mio' Picknick op 1 mei en dus hebben we de Luchtschepen voor de Plaatselijke Bewolking uitgenodigd om die dag in onze voorspeltuin* te landen.
