Marleen
Een kip die niet luistert naar de loknaam Marleen werd gered uit ‘t leghok en een waar fenomeen[1]. Ze scharrelde al vierduizend volgers bijeen. Vogelingen* verlekkerd op wartaal en laster of spleen. Zelfs over ons blad, klotst* ze haar ei kwijt. Dat snijdt wel steeds vaker, door merg en steen:
Jouw verze vruchten* blinken
niet als truffels uit de grond!
En je rijmschema’s die stinken,
ze zijn heus niet zo gezond!
Hoe durf je zonder omhaal
onze kloeke moedertaal
op twee gedachten laten hinken;
zonder blozen of verpinken
al die schone zegswijzen
tot Waan en Onmin verminken?
Zo win je vast geen hoge prijzen,
je maakt het veel te kakelbont!
Tja, wij kunnen haar wel pruimen,
maar z’ heeft wel een grote mond.
Tekst en illustratie: eerder verschenen in Blauwblad No. 01, feb. 2021 (p. 29).
Voetnootje:
[1] Marleen ~ een kip die uitgroeide tot een Instagramfenomeen en niet op haar snavel gevallen is: Instagram: Chicken_Marleen.
TAGS
[taxopress_postterms id=”1″]
De Pekvogel
Oskar ‘Voor’ de Pekvogel had weer malchance. Vorige week kreeg hij nog te krampen* met licht ontvlambare dampen, tot plots bleek dat de nood hoger was dan de hoogste tak.
Intentieverklaring
Wat wil het Blauwhaus met hun betaalde vriendschappen of aflaten en Blauwblad nu eigenlijk bereiken? Waartou zal dit alles leiden? Deze pertinente vraag brandt op Ssssst haar zilte lippen.
Tuinhuis van de Dichter
Het volstaat om langs de voordeur het vakantiewit te betreden, 12 tot 13 passen rechtdoor te gaan en met de achterdeur het portaal weer af te sluiten. Zo stranden we bij het Tuinhuis van de Dichter. De kust is veilig: de valse reiger Narcissus valt nergens te bespeuren.
Fenomenologische overpijnzing*
Het inwisselbare Eÿdt-fenomeen (welgenoemd naar de taalkunstige* Dr. Eÿdt von Kirchheim) is een fenomenologische hypothese die uitgaat van de inwisselbaarheid van specifieke letters, accenten en leestekens.