Tickle
Dat het krinkelende Twinkle-ding op pagina 10 en 11 deze zomer niet aan onze waandacht* kon ontsnappen, heeft wellicht alles te maken met de tekening van Isabel die de tegenoverliggende bladspiegel vult.
Ter interpretatie van de prent, waaghalsde* Blauwe Wolk zich in 2020 aan de eerste aanzet tot een speelse variatie op The Star: het (Twinkle, twinkle, little star…) kinderliedje van Jane Taylor (gepubliceerd in 1806) dat doorgaans wordt gezongen op de melodie “Ah! vous dirai-je, maman“. Een vertrouwd deuntje dat in onze oren ook klinkt als “Altijd is Kortjakje ziek“… Midden in de week maar ‘s zondags niet… ‘s Zondags gaat zij naar de kerk, met een boek vol zilverwerk“… Een Blauwblad?
De etymologische snavel* wijst er ons op dat ‘Kort-jakje’ in het oorsponkelijk, volkse kluchtlied (c. 1700) een (jenever drinkende) vrouwelijke dronkenlap of vrouw van lichte zeden zou zijn: een Swane, Triene, Treze, Zwarte Seis of Lamme Zende; ne zatten dweil of dus een van de geluwe* spookwezens uit ‘Op den dool‘ van Stijn Streuvels.[1]
Misschien smeden we ooit nog een luizige staart aan deze korte melodische historie maar in de context van dit Blauwblad achtten we het verze vruchtje* toch al een niemendalletje aardig*:
Tickle, tickle, little plant
Feel enlightened by this hand.
Let my fingers cross thy land,
Help them find the magic wand.
Tekst en afbeelding: eerder verschenen in Blauwblad No. 04, november 2021 (p. 30-31)
Voetnootje:
[22] Stijn Streuvels: Op den dool (uit de bundel Lenteleven, 1899).
TAGS
Vooruitzwichten*
Het is u vast niet ontgaan dat de energieprijzen de pan uit rijzen en aangezien wij ten Blauwhuize* dag in dag uit overmatig veel energie investeren om smaakvolle parels voor de zwijnen aan onzen draed te rijgen, zien wij ons genoodzaakt om onze tijdrovende gulheid jegens Blauwblad wat in te perken.
E. pollypolar ‘Blinking Starburst’
At night caught in the spotlight:
A brand new (Blauwhaus)
bright 'n magical hybrid:
razorsharp - totally lit!
Verzilverd blauw
Waarr wacht je nog op? Kijk rrond, niet omhoog of naar je tenen, schudt 't donkerrhout nu maar uit je veren, schrijf 't verzilverd blauw bij 't vakantiewit en je zal zien: 't spoorr loopt ni dood - 't tij zal wel keren.