A-E-J-N-R-T-U-V-W
We wennen weer aan wat we eten
net nu we weten te vatten wat we waren
wanneer we verjaren en taartenvet vreten,
want waar we tranen voor vuurwater wanen,
natuurwetten tarten en ’t uur verwarren,
weten we tovernetten tot jute te tanen.
Tot ’t aura weer trouw ’t water over vaart
en Jowan van #Waartou naar Troje roteert.
Waar twee vrouwen ’n ouwe Tarottoren weven,
’n Voetnoot noteren en aan ’n ree toevertrouwen:
Er waren t’ontwaren twee tovernarren aan ’t roer.[1]
Tekst en afbeelding: eerder verschenen in Blauwblad No. 04, november 2021 (p.7)
Wim Wauman en Isabel Bouttens voor Blauwhaus: Spinnewiel, 2021 (verso)
Editie van 450 exemplaren: Ø 10 cm papier, inkt, stempels, lucifer
Opmerking: ‘A-E-J-N-R-T-U-V-W’ zijn de letters die voorkomen in ‘Voor Johan te Waartou’
Voetnootje:
[1] Zie Blauwblad No. 03/Waartoublad, p. 6.
TAGS
[taxopress_postterms id=”1″]
Vooruitzwichten*
Het is u vast niet ontgaan dat de energieprijzen de pan uit rijzen en aangezien wij ten Blauwhuize* dag in dag uit overmatig veel energie investeren om smaakvolle parels voor de zwijnen aan onzen draed te rijgen, zien wij ons genoodzaakt om onze tijdrovende gulheid jegens Blauwblad wat in te perken.
Opkrikkertje
Er gerst* ons in Waartou enkel nog 'n getikt moment te vinden om spraakwater op te krikken, onze #AirCrafts op te laden, d'hoge gisting op te winden, een schol aan de haak te slaan.
Verzilverd blauw
Waarr wacht je nog op? Kijk rrond, niet omhoog of naar je tenen, schudt 't donkerrhout nu maar uit je veren, schrijf 't verzilverd blauw bij 't vakantiewit en je zal zien: 't spoorr loopt ni dood - 't tij zal wel keren.
E-I-K-L-N-T-W
Wie twee wielen kietelt
lek ne leek ne killen tekkel likt,
enkel ‘t eiwit in twee kelken kwellen wil.