High Life Hatters
Op 31 maart 2012 werd bij Julian's Auctions (Gardena, Californië, VS) tijdens een "Hollywood Legends" veiling een onooglijke en afgeleefde bol-hoed geveild en verkocht voor 57.600 $ (exclusief veilingkosten). Een bolhoed die niet door 'Stok-heer' Stijn Streuvels werd gedragen, maar door Charlie Chaplin.
Wij prijzen onszelf nu de kemel te rijk* omdat wij ten Blauwhuize beschikken over een gelijkaardig én onberispelijk exemplaar met daarin hetzelfde HIGH LIFE HATTERS embleem! Wij kochten de bolhoed van een particulier voor 80 € maar wij kunnen U verzekeren dat hier een unieke investering en gigantische opportuniteit voor het bieden ligt*! Onze bolhoed werd immers - zoals het een High Life Hatter betaamt - "op de Bergweide gedragen door de geestrijke* vader van de Aardsmoderne Blauwhausbeweeging* met allitererende naam". Wij overwegen zelfs om weldra een heuse (Blauwhaus) "Follywood Legends" veiling te (laten) organiseren....
Tekst en illustratie eerder verschenen in 'Vrijsluiter No. 01', mei 2022: p. 16 .
De uitrijkstoel* van Blauwe Wolk
Vrijblijvend maar wel doorwrocht voorstel ter recreatieve verrijking van de infrastructuur en schrijfaccommodatie van Het Lijsternest.
Wilt u een residentieplek met internationale schrijversuitstraling en faam, luistert: ik zal U eens vertellen hoe de wijsheid in plannen te smeden valt*. In deze hoorspeltuin* moet een resident toch zittend - en plein air - kunnen schrijven terwijl hij of zij geniet van de Wodanwind, zonnewarmte en 't uitzicht - met een glas bruisend vakantiewit ter hand en een broodschrijverspijp in de mond?
Jammer maar Eylaes! Wanneer die auteur (en wij spreken uit ervaring) zin heeft in een buitenpretje* en plaats neemt aan een picknicktafel, dan ontneemt een haag hem of haar nu net dat toverzicht* over de groengeluwe mosterdvelden en Bergweiden tussen Ingooigem en Tiegem. 't Uitzicht door 't fameuze panoraamglas* dat Blauwe Wolk had gezien toen hij nog woordsprokkelend* in 't onverwezenlijke* staarde; dat bij zag en beschreef op pagina's 10 tot 13 van 't eerste Lijsternestblad.
Daarom stellen wij voor om in de tuin, vlakbij de residentie, een uitrijkstoel* te plaatsen naar ons eigen ontwerp 'dat de geest verheft met de blik die het toverzicht* als een waakzame giraf vrijwaart*.'
Voor de realisatie van deze blikvanger, die knipoogt naar Lijsternest object 0382 en opgevat werd als conceptuele kunstintegratie, zoeken wij de Coeneridders om de poëtische constructie, productiekosten en de erelonen van broodschrijvers en kunstenaars te helpen schragen. Om er mee voor te zorgen dat, wie op de uitrijkstoel* gaat zitten, door droomstelten wordt opgetilt, over de haag kan kijken om d' horizontaal* nog verder te laten rijken*.
Tekst en illustratie eerder verschenen in Blauwblad No. 07/Lijsternestblad No. 02, mei 2022: p. 30-31.
Wodan
U heeft het vast al horen loeien en razen,
die Aardsmodernisten, 't lijken mij dwazen,
die verze vruchten en verstrooide woorden
einderloos* over brood en Bergweide zaaien,
lijsteren* en kraaien - zo maar in 't rond.
Al dat ge-Heiapopeia! en gesuskewiet,
die Buitenpretjes die worden nagefloten
– maloten! Dat is vast niet meer gezond!
Dus, ik neem geen Blauwblad voor de mond
en 'k plak ook geen meer lijster op de wond:
't viel soms zwaar, soms was 't te benijden,
't deed vast deugd die Moedertaal te bevrijden,
maar nu maken ze 't hier toch echt te kakelbont:
d' horizontaal* stroomt toch niet uit hun kont!
't Spookte maandenlang door mijn donderrkop,
'k machineschreef 't geratel vele malen op
maar nu gaap ik mijn slaapmuts weer op:
't Lijsternest staat al genoeg op zijn kop!
*Tekst en illustratie eerder gepubliceerd in Blauwblad No. 07: Lijsternestblad No. 02, mei 2022: p. 34-35. Zie ook Vrijsluiter No. 01: 14-15, 16, 18 of Portfolio-sectie
't Slaaplied van Suskewiet
Heiapopeia! Kindjes en vriendjes,
slaapwel, droom zacht - en zie toe:
hoe d' halve maan ons weer toelacht.
't Is hoogtij* voor 't slaaplied van Suskewiet!
Laat ons voor 't verze dromengaan*
nog even als goe geeèst'n[1] swingen;
't geduister door Wodanbochten wringen;
de maan een warm dekentje,
en d' oogluikjes rust toezingen.
goênacht, goêvlucht
Er is geen Wodan die bijt,
geen zwaaiboom* die zucht,
geen maanhond die blaft,
geen #ToverSpraak, of
zwinnewens* gelogenstraft.
Zing Deezekens woorden - dit lied,
en laat die verzilverd blauwe wolken
maar op de verzinnebeelding* drijven.
't Heeft weinig zin nog op te blijven:
ook in 't Lijsternest vergeet men ons niet!
Heiapopeia! Hintjens en Vrienten,[2]
waaiwel*, vlieg zacht - en zie toe:
hoe t' nabestaan ons daar al verwacht.
't Is slaaptij* voor 't hooglied van Suskewiet!
De 'Good Night' dekentjes werden net als de nostalgische 'Sole Mio' dekens geproduceerd door de firma Manta uit Waasmunster. Omdat wij die dekens omtoverden tot Luchtschepen voor de Plaatselijke Bewolking, ontwierpen we met hetzelfde lettertype (Windsor Elongated) een GOOD FLIGHT, GOÊVLUCHT en GOÊNDAG variant.
*Tekst en foto eerder verschenen in Blauwblad no. 07/Lijsternestblad No. 02, mei 2022>: p. 14-15.
Voetnootjes:
[54] "'t Zyn goe geeèst'n die weere keeèr'n." (> Bb. 03: 40 / Lb. 01: 34 / 02: 14, 33).
[55] Arno Hintjens (T.C. Matic) en Henny Vrienten (Doe Maar) zijn overleden in april 2022. Dankuwel, vaarwel, waaiwel* en rest in peace!
Kloeke Moedertaal
Geen kattenhaar in Deezekens snor dat er nu nog aan twijfelt: de horizontaal* ligt weer hapklaar* voor een nieuwe editie! We vangen* dit avonduurlijk* Lijsternestvervolgverhaal immers aan met een opmerkelijk Blauwhausnieuwtje want op 1 april verklaarde de Recreatieve Blauwhausbeweeging der Aardsmodernisten de Kloeke Moedertaal weer vogelvrij:
“Laten we de kip kordaat bij de g-string vatten* en onze Kloeke Moedertaal weer de breedgeschouderde vleugels geven die ze verdient. Laat ons haar beteekenis (sic) voornaam verkraaien* en haar vederwoord* met #ToverSpraak kromdraaien* opdat den frissen Wodanwind door haar halve manekam* kan waaien.
Laat haar ’t liefdesspel der taalloochenarij* weer openlijk bedrijven opdat haar pluimen niet langer gekortwiekt blijven! Laat haar uit genoegen en verlangen op d’ uitgepiepte* wolken der verzinnebeelding drijven; laat ons dompelend haar kromme-wegen* beschrijven, woordsprokkelend* met haar rijmplekken vogelvrijen* en een hedentraags* nieuw lexicon aan haar woordenschat bergweiden*. Weg met de ernst, die eenheidsworst en schone schijn. ’t Gesakker over verstaanbaarheid, doeltreffend metrum of ‘t onkuis refrein!"
Verze spreekwoorden
Spreekwoorden zijn de Aardsmoderne 'wijsbegeerte des volks; de dochters der dagelijkse ondervinding' en daarom sluiten we dit nummer graag af met een greep uit het net der volkse wijsheden en zinspreuken die Robin Asterisk* in of nabij 't Lijsternest heeft aantroffen (en mogelijk al enigzins naar eigen snavel heeft gezet*).
'Dat lange leven moet, moet traag geboren worden,' lazen we op den almanak ten Streuvelshuize. Ook het gehovenier aan onze tuinprojecten waarmee we in 't vorige Blauwblad uitpakten[1], vergt dus niet verwonderlijk nog een slakkenzee[2] van tijd, maar oef: de duivel bestaat niet, want onkruid kent onze wereld niet. We lagen er (bijna) niet wakker van, maar al evenmin huppelden we - snurkvast* als 't varken Sneeuwbal[3] - door 't dromenland.
De voorbije maanden hebben we immers ook een kakelverze* Blauwhauswebsite klaargestroomd*, met een blogstructuur om via een uitgebreide tag cloud door ons multiversum te navigeren, en met een webwinkel om onze spotgoedkoopwaren[43] massaal aan de man te brengen. Het wordt immers hoogtij* dat het ons ten Blauwhuize ook eens voor de Wodanwind gaat*!
Wij getroosten ons met 't ouderwetsste* spreekwoord 'de mosselen doen den visch afslaan' dat ooit zo veel en zo weinig betekende als 'de groote hoeveelheid slechte waar is soms oorzaak dat goede waar voor een te lage prijs moet verkocht worden'. En toen verslikte Robin Asterisk* zich (bijna) in onze verze vruchtenconfituur vol 'parels voor de zwijnen'. We beseften dat zelfs mosselen vandaag best prijzig zijn.
Gelukkig blijft Wodan ons welgezind want 'Veel wind, veel ooit'. Lees wat dit betekent in Lijsternestblad No. 02 (p. 18) want...
'In mei leggen alle lijsters nog een ei, zo ook wij!'
*Tekst en illustratie eerder gepubliceerd in Blauwblad No. 06/Lijsternestblad No. 01, mei 2022: p. 36-37. Foto van 'Lijsternest object 0161': Frans Van Immerseel, c. 1950.
Voetnootjes:
[1] Het immer evoluerende Blauwhausscheppingverhaal omvat verschillende 'tuinprojecten' die onze eigen groei illustreren. Er was De Tuin van Gistern* en Morgen (Bb. No. 00), we organiseerden het 'Potluck Kunstenfestival' in onze voorspeltuin* te Sint-Niklaas (mei 2021) en we werken traag maar gestaag verder aan het animatiefilmproject met als werktitel Yestoday's Garden ( > Bb. No. 05: 17).
[2] 'Sea of Snails' (> 'Kerskaart', 2021 / Bb. 04: 5, 10 / 05: 14, 17, 18-19).
[3] Sneeuwbal is de naam die wij met Orwelliaanse knipoog gaven aan 't varken van Sint-Antonius dat sliep in onze (Blauwhaus) Tuin van Gistern* en Morgen (> Bb. 00: 28-29). Sneeuwbal heeft 'iets' met cijfers en getallen en Sint-Antonius wordt herdacht op 17 januari: (huis)nummer 17 zou mogelijk geluk brengen bij fortuinrijke* kansspelen (> Bb. 00: 28 / 03: 17 / 04: 17).
Apes and #AirCrafts
"It may be proved, with much certainty, that God intends no man to live in this world without working: but it seems to me no less evident that He intends every man to be happy in his work. It is written, “in the sweat of the brow,” but it was never written, “in the breaking of thine heart,” thou shalt eat bread..."
John Ruskin: Pre-Raphaelitism, 1851
We citeren hier John Ruskin uit een boek dat binnen handbereik lag in de studiolo van Stijn Streuvels onder Lijsternestobject 0204 (p. 14-15). De geestrijke Arts & Crafts-invloed van John Ruskin en William Morris (wiens 'Red House' in Londen mee aan de grondslag ligt van het eerste Blauwhausavonduur*[1]), en de prerafaëlitische kring is alomtegenwoordig in Het Lijsternest. Ergens hangt een kleine prent van William Morris en Edward Burne-Jones (p. 29) en elders een zwart-wit reproductie van Dante Gabriel Rossetti's schilderij van Proserpine/Persephone waarvoor Jane Morris model stond. Wat is er aan de hand met de muzen die hier slechts als muurblommen op prenten staan en in 't bijzonder met Jane Morris? Probeer haar gewrongen gebarentaal maar eens na te krommenapen*.[2]
Streuvels kende ook de spraakmakende opvattingen van William Morris over het ontwerpen en illustreren van boeken. Als bibliofiel volgde hij de productie van zijn boeken met zorg en mengde hij zich meermaals in het vormgevingsproces.[3] Als artiesten hebben ook wij er alle belang bij om goede producten voort te brengen. En zo zie je maar: als goe geeést'n[4] of King 'Dong' Kom en zijn boemerang[5]... alles komt terug!
*Tekst en reproductie (detail) eerder gepubliceerd in Blauwblad No. 06/Lijsternestblad No. 01, mei 2022: p. 32-33. Reproductie van Dante Gabriel Rossetti: Proserpine, 1874 (detail; origineel in kleur; 'Lijsternest object 0128').
Voetnootjes:
[1] Het Blauwhausavonduur* in Waasmunster dat uitgebreid werd behandeld in deze publicatie. Knipoog naar Wim Wauman, 2019: (Blauwhaus) GetijdenBoek/BookofTides (ISBN: 9789490521493): p. 110.
[2] Knipoog naar het centrale narratief en uitgangspunt van Wim Wauman: WORK FLOW A Play with Arts Apes and Crafts (ISBN: 9789490521370), 2018.
[3] Bron: Dr. Rik van Daele ten geleide in ‘Reinaert de Vos naar de verschillende uitgaven van het middelnederlandsche epos herwrocht’ door Stijn Streuvels en André van der Vossen (1997: Stijn Streuvelsgenootschap).
[4] "'t Zyn goe geeèst'n die weere keeèr'n." (> Bb. 03: 40 / Lb. 01: 34 / 02: 14, 33).
[5] King 'Dong' Kom is een mensaap en personage uit het voedzaam scheppingsverhaal bij 'De Tuin van Gistern* en Morgen' dat u integraal kan lezen in Blauwblad No. 00. In Blauwblad No. 03 verscheen op p. 46 een 'stempel' met aap en boemerang: King 'Dong' Kom terug! Alles komt terug!
Hoe men broodschrijver wordt?
Een goed schrijver of artiest moet "kapot van kijken" kunnen zijn. Het vermogen om alle zintuigen open te stellen ziet Streuvels als de grondslag van zijn schrijverschap: "alles begint met een thoeveel dingen opgemerkt, waargenomen… en meegemaakt" te hebben. Zoveel dat je (bijna) 't noorden verliest en niet meer weet hoeveel. Alles begint met het ervaren en verwerken van ‘indrukken’ die "het diepst prente in de verbeelding slaan", die met andere woorden een onuitwisbare indruk nalaten. Minstens even belangrijk als talent is ‘belangstelling’, ‘hartstocht’, ‘drift’, ‘drang’, ‘iets als een bezetenheid’. (Stephan Vanfleteren in Oogen die Kijken, 2021).
Misschien wordt men broodschrijver door zich 'kapot te kijken'. Door alles wat zich voordoet en lezen laat, gulzig te oogenscannen*; door als een spons zonder vooropgesteld plan - vol verwondering - alles binnen te laten stromen en op te nemen. En dat is precies wat Blauwe Wolk gelijsternesteld* deed.
De eerste dagen raakte de arme snekkeraar geïntimideerd door de prikkelzondvloedige* stilte, de Wodanwinden en 't verzicht uit de duisternis; door de spannende geheimzinnigheid van 't nieuwerwetsche én 't onverwachte weerzien met oude bekenden[1].
Maar na enige tijd werd "alles wat zich voor mijn ogen voordeed 'timmerhout' dat kon verwerkt worden en vorm kreeg," zoals de huizenier Streuvels dat in zijn 'Avelgem' (1946) zo voorbeeldig beschreef. Of zoals Felix Timmermans het formuleerde: "Hij genoot van het zien. Hij zag altijd alsof hij den eersten keer zag: verbaasd, gelukkig en gulzig. Elke blik deed een ontdekking. Zijn oogen slurpten lijnen en kleuren in,"[2] waar wij 't spraakwater uit verzinnebeelde* wonderzoeksbronnen nog aan willen toedichten*.
En uiteraard is een broodschrijver-kunstenaar ook wel gebaat bij een levendig artistiek netwerk van ziels- en tijdsgenoten...
*Tekst eerder verschenen in Blauwblad No. 06/Lijsternestblad No. 01, me 2022: p. 30. Foto van Wim Wauman: Brood op de Plank, 2020.
Voetnootjes:
[1] Oude bekenden zoals William Morris, John Ruskin en Edward Burne-Jones (Ibid 14 - GetijdenBoek: 2, 3, 21, 34, 40, 41, 43, 'Wikileaks' sectie, etc.) / Michel de Montaigne (> Bb. 01: 11) / Miguel de Cervantes: '...Don Quichot' (> Bb. 04: 18).
[2] Felix Timmermans, 1928: Pieter Bruegel - zoo heb ik uit uw werken geroken: 6-7 (Amsterdam: P.N. van Kampen & Zoon N.V.).
"Stilte gebied ik aan allen - luistert:
Ik die de wijsheid weet, ga u zeggen wondervolle woorden. Ik ga u verhalen van het leven der eeuwige lichtmacht, van Aardsmoderne werken in de wereld.
Het eerst van allen werden de leuzen geboren en ik ben hun kind: negen werelden ken ik, die gegroeid zijn aan den diepwortelenden Belzebubbergboom.
In Deezekens tijd, toen Pi Plus leefde, beefde aan strandige oevers nog niet de branding van de zee. Beneden was nog geen vaste bodem en in de hoogte geen hemel - slechts ledige ruimte, gapende afgrond, zonder groei.
Toen hebben de Aardsmodernisten 't Hiernumaals geschapen en lichtende schijven aan den hemel geslingerd: in het Zuiden scheen de groote Sole Mio op de bergweiden en op den grond ontkiemde het groengeluwe gras.
Zon en maan menden hun stok-paarden langs warrelwegen: nog kende de zon haar eigen zalen, en de maan nog niet de maat van haar macht en wisten de sterren nog niet waar zij moesten staan.
Dan reden de Stok-heren ter vergadering naar de Maandagtafel in d'Halve Maan en hielden raad. Zij kozen namen voor den nacht en, voor de wisselende manen, voor morgen en middag en avond, en bepaalden dat de tijden daarmee zouden worden genoemd.
Zij leefden gelukkig, de hooge goden, in hun Westernvlaamsche glorievelden, speelden er lustig hun teerlinkspelen en er was nog geen begeerte naar ooitrood tot drie machtige vrouwen verschenen.
Mijn oogen zien een boom, die Belzebubbergboom heet. Witte nevel bevochtigt den kruin en druppelt als dauw naar de dalen, in de Sint-Arnoldusbron, waar aller dingen oorsprong ligt. Vandaar kwamen drie wijze vrouwen, uit golven geboren wachteressen van den boom. Word heet de eene, Wordend de andere, de derde heet Schuld. Van zondenschuld en verzoening spannen zij draden over de wereld en weven het wordende lot van alle wezens."
*Adaptatie (vet) van aanhef uit Frans Berding: De Edda, 1911 (IJslandse mythen). Tekst en illustratie (foto) eerder verschenen in Blauwblad No. 06 / Lijsternestblad No. 01, mei 2022: p. 24-25.
Buitenpretje
Buitenpretje werd geboren met vijf poten
en door blinde vinken dikwijls nagefloten.
't Heeft haar gaandeweg, al vaak verdroten*,
dat Stippelmensen - halfgaren* op twee poten,
monkelend van haar dompelkoorts* genoten.
Maar Suskewiet, zie jij dan niet:
't boek der natuur[1] dat hier geschiedt?
't Zit in mijn aard - net als die baard
me wel past - die niet wordt verklaard.
'k Voel me kiplekker en fijnbesnaard,
zoals 't januarivarken[2] dat weer verjaart.
't Ligt aan zijn aard - dat de krulstaart
die hem past - nergens wordt verklaard.
Suskewiet, al deert het je niet:
ons boek der natuur dat hier geschiedt?
Je mag denken wat je wild*, d' uil op kop,
't levert toch geen dwaze turfstreep op.
*Eerder gepubliceerd in Blauwblad No. 06/Lijsternestblad No. 01, mei 2022: p. 16. 'Buitenpretje' is de naam die we gaven aan 'Lijsternest object 0385': de presse-papier van 'Nonkel Guido Gezellig' (zie Blauwblad No. 06/lijsternestblad No. 01: p. 13: 'Horizontaal'.
Voetnootjes:
[1] De patroonheilige van Ingooigem is Sint-Antonius Abt: kluizenaar, vader van het Christelijk monnikendom en 'machtige beschermer tegen allerlei onheil'. Zijn attributen zijn o.a. de bel, het varken en het 'Boek van de natuur': "Mijn boek is de gehele natuur, en ik kan dat boek lezen wanneer ik wil." Het 'Boek van de natuur' is een religieus en filosofisch concept dat de natuur ziet als een boek dat - naast de Bijbel - gelezen kan worden als een bron van (gods)kennis.
[2] Sneeuwbal is de naam die wij met Orwelliaanse knipoog gaven aan 't varken van Sint-Antonius dat sliep in onze (Blauwhaus) Tuin van Gistern* en Morgen (> Bb. 00: 28-29). Sneeuwbal heeft 'iets' met cijfers en getallen en Sint-Antonius wordt herdacht op 17 januari: (huis)nummer 17 zou mogelijk geluk brengen bij fortuinrijke* kansspelen (> Bb. 00: 28 / 03: 17 / 04: 17). In januari worden jaarlijks 'versierde varkens' door de straten van Ingooigem gedragen. De ommegang vertrekt traditioneel aan In d'Halve Maan. (> Lb. 02: 16).