Ananke

There's a fire glowing in the womb of Hours and Fates where the love-entangled grows.

't Verze vruchtensap* droop uit de schoot van Ananke. Haar staart kwispelde blij de grot, wellustig in en uit wasemend en met schrapende tong deed ze de spinrok kraaien*.

Moe maar door daad en stuur aangeroerd*, staarden we de laatste avond tegemoet. Onze ogen leeggezogen, de blauwe veren (bijna) leeggepend, waren we weer bij 't begin geland: naast de nieuwe begraafplaats. De gevleugelde zandloper heeft zijn zin gekregen. Ananke haar groot gelijk.