Waartou

Het los en dom gewoel dat jonge lieden plegen, Is juist gelijck een hof met duysent omme-wegen; Een hof, een lustig hof, en konstigh afgemaelt, Een hof, een listigh hof, waerin Eenieder dwaalt;...

We wisten niet meer welke kromme-weg* door den lusthof te kiezen en vaarden ons vast. Onzen draed raakte stilaan overspannen en bleek veel te kort om onze verze vruchten* (over Er, Ergens, Elders en Elkaar) nog verder te laten groeien en rijpen. 

De kleur vakantiewit helpt om onze geest binnenstebuiten te laten glijden en dus hielp het-staren-in-de-leegte-van-het-vakantiewit ook Blauwe Wolk om zich zo bont als een cirkel* te concentreren. Om zijn pijlen zowel hoog als laag te richten; het momentum te overstijgen.

In deze editie richten we onze Schone Schijnwerper op kunstenaar Johan van Geluwe die in januari 2020 overleed. Van Geluwe effende ook het smalle pad der stempelwegen en wou o.a. via zijn mail-artprojecten kunst stichterbij* de mensen brengen: "ART IS EVERYWHERE".

Moe maar door daad en stuur aangeroerd*, staarden we de laatste avond tegemoet. Onze ogen leeggezogen, de blauwe veren (bijna) leeggepend, waren we weer bij 't begin geland: naast de nieuwe begraafplaats. De gevleugelde zandloper heeft zijn zin gekregen. Ananke haar groot gelijk.

Er gerst* ons in Waartou enkel nog 'n getikt moment te vinden om spraakwater op te krikken, onze #AirCrafts op te laden, d'hoge gisting op te winden, een schol aan de haak te slaan.

Tot zover mijn pseudo-literaire bijdrage aan de goedkope kritiek.