Aftermovie: Wonderzoekscentrum
Wonderzoekscentrum (Rupelmonde)
ArtistWim Wauman, Isabel BouttensTitle(Blauwhaus) Wonderzoekscentrum, RupelmondeYear2023-24SeriesWonderzoekscentrum; Reisbureau MercatusLocationGetijdenmolen, Rupelmonde
In de winter van 2023 toverde Wim Wauman de getijdenmolen van Rupelmonde om tot kunstresidentie en Wonderzoekscentrum. Het artistiek proefproject kaderde in de herbestemming van de Mercatorsite door Toerisme Vlaanderen waarbij tot eind 2025 verschillende functies en belevingen worden uitgetest, met name ook een ruimte voor kunstbeleving, kleinschalige events of creatieve workshops.
In nauwe samenwerking met Isabel Bouttens verkende het Blauwhausduo daar – in hun ‘gepersonaliseerd inspiratieatelier’ – het artistiek potentieel van de erfgoedsite (Graventoren en getijdenmolen) en trachtten ze de figuur en nalatenschap van Gerard(us) Mercator (°1512, Rupelmonde) op speelse en poëtische wijze te herinterpreteren.
Ze lanceerden een ‘open call’ en nodigden enkele gastartiesten uit om samen te werken aan een ‘Gesamtkunstwerk’ met de getijdenmolen als gedeeld laboratorium en ‘creatieve hub’ die de verbeelding van bezoekers en participanten prikkelt. Vanuit de molen trachtte Blauwhaus voorstellen te formuleren voor artistieke en poëtische interventies op korte en langere termijn, en partners aan te trekken om hun artistiek project als kunstintegratie en bezienswaardigheid – ondersteund door een publiekswerking met bovenlokale uitstraling – duurzaam te verankeren.
Het gelegenheidscollectief liet zich daarbij inspireren door wat zich aandiende, door wat ze ‘wondervonden’ in de molen en in de omgeving, door het aanwezige erfgoed, objecten, nieuwsberichten en ontmoetingen: door de Schelde, de zwaluwen en ‘t Loze Vissertje (lied). En door het vernuft van Mercator natuurlijk. Al die elementen werden als grondstoffen vermalen en als puzzelstukjes verweven in de nieuwste episode van het fabelkrachtig* Blauwhaus ‘scheppingsverhaal’.
Het ‘Wonderzoekscentrum Blauwhaus’ op de eerste verdieping vormde het kloppend hart van het project. Daar bouwde Wim een multifunctionele kastenwand met gefineerde deurtjes: een unieke blikvanger en wonderkamer met gereedschap, instrumenten, betekenisvolle artefacten en een bibliotheek geïnspireerd op de laat vijftiende eeuwse ‘studiolo’: een prestigieus vertrek voor studie en contemplatie. In dit geval ook een werk-, berg- en broedplaats om met gasten en geïnteresseerden in dialoog te gaan en een toekomstvisie te formuleren.
De beprinte vergadertafel is een bruikleen en recente variant (2022) van de (Blauwhaus) Schraagtafel en werd gemaakt in co-creatie met kunstenares Kelly Schacht en ontwerpster Hadewych Becuwe.